ρευστομηχανική

η, Ν

φυσ. κλάδος τής κλασικής μηχανικής που έχει ως αντικείμενο την μελέτη τών αποτελεσμάτων τής άσκησης δυνάμεων ή τής προσφοράς ενέργειας στα ρευστά, δηλ. στα αέρια και στα υγρά σώματα, αλλ. μηχανική τών ρευστών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ρευστός + μηχανική, απόδοση στην ελλ. τού αγγλ. fluid mechanics].